walang maipost

sa mga oras n toh...
dko alam kng kng excited b ako or kabado...
mga ilang oras nlng...
and2 n ang antagonist...
you-know-who-she-is...
hindi ko alam kng ano b ang magiging reaction ko kpag ngkita n kme...
ngda2lawang isip p nga ako kng mgpakita b ako o hindi...
hindi matahimik kalooban ko ngaun...
parang ngaun...
hindi ko alam kng anu ang ititipa ko s keyboard n hawak ko ngaun...
pro pinipilit ko p rin ptakbuhin utak ko pra mdjo mgkaroon nman ng laman itong blog ko...
boring nman cguro kung mga walang kwentang mga salita lng ang mabasa nyo d2...
hindi nyo mki2ta kng ano ang laman utak ko...
kya pinipilit ko n i-express ang sarili ko pra mas lalo niyo maunawaan...
prang sa mga libro...
kpag binabasa ntin...
damang dama ntin ang nila2man ng utak ng writer dahil sa mga salitang nka-imprenta...
pro kng hindi ntin uunawain ang nila2man ng utak ng writer...
2lad nga ng sabi ng isang writer...
pra k lng humawak ng papel na may tinta...
wlang sense...
sayang nman ang mga puno ng gnawang papel hindi b???
kya sana maging mahaba pasensya niyo skin n basahin ang mga life-story ko...
nagsi2mula plng kc ako mgsulat eh...
gnagawa ko tong blogging bilang stepping stone ko bago maging isang magaling na writer...
ayan!!!
hindi ko namalayan...
umiral n pagiging mdaldal ko!!!
ang dami ko n pala naitype...
at ang dami n rin message sa Yahoo! messenger ko...
dami ka-chat eh...
hahaha!!!
ingat kau!!!
sa su2nod n post ulet