Sunday, September 30, 2007

LIVESTRONG

yan ang nakasulat sa baller band na matagal ko ng suot...
at yan din ang nakasulat sa balller band sa bigay sa akin ng isang kaibigan na naglalaro din ng basketball...
iisa lang yun...
hilig ko talaga maglaro ng basketball...
pero dahil siguro sa baller band na yun kaya nakatayo pa rin ako sa paa ko...
at pilit inaabot ang mga pangarap ko...
kaya sa mga katoto ko jan...
mga kabagang...
mga katropa...
mga kaibigan...
kapuso at kapamilya...
LIVE STRONG!!!

out of being a teenager

haaaaay...
twenteen na ako...
ay twenty na pala...
hindi ko matanggap na hindi na ako teenager...
eto ako...
kakasalubong lang ng birthday ko...
ang mga kainuman ko...
tinulugan ako...
antumal dba...
i was the only one left standing...
hindi ko alam kung eto ba ang hinahanap ko sa birthday ko...
hay naku...
medyo nasusuka na ako...
hindi ko alam kung dito ba ako matutulog sa bahay nila you-know-who-she-is or hindi...
remove the occassion...
parang nakipag-inuman lang ako...
nothing special...
yung bilang lang ng bumati sa akin sa celphone apat lng...
yung isa hindi pa sigurado kung birthday ko nga or hindi...
pero salamat na rin sa nakaalala...
nag-iisip tuloy ako kung kailan kaya ako magkakaroon ng "SUPER SPECIAL" na birthday...

Thursday, September 27, 2007

wala akong maisip na title

kanina pa ako nakaupo dito sa internet shop na ito...
halos isang oras na...
wala ako maisip na ilagay...
kaya wala rin akong maisip na title...
buti na lang naisipan kong...
kwentuhan na lang kayo...
yey naman jan!!!


3 days na akong hindi pumapasok sa work ko dito sa olongapo bilang isang dining crew sa isang store ng jollibee...
siguro dahil na rin sa katamaran ko...
hindi ko alam kung magrereport pa ako para magkaduty ulet...
may in-offer kasi yung pinsan ko na work bilang area-representative ng mobius.ph...
10k-12k per kinsenas...
parang gusto ko na rin patulan...
kumpara mo naman sa kinikita ko sa jollibee na wala pa sa kalahati ng offer sa akin...
at hindi pa ako pagod...
dahil sa offer ng pinsan ko...
every monday lang ako pupunta ng manila, every 10am lang ako dapat andun para sa meeting...
tapos tuesday-friday nasa olongapo lang ako at walang gagawin kung hindi pumunta sa mga internet shop...
ok dba???
kaso iniisip ko naman...
anung gagawin ko sa pera...
wala pa namang akong pamilya...
wala naman akong chikas jan...
hehehe...joke...
pero patulan ko na rin...
para may madukot kapag kinailangan...


kaya eto ako ngaun...
pakalat-kalat sa magsaysay drive...
walang kasama, walang mapuntahan...
malapit na ang birthday, beerday daw pala sabi ng isa...
pero problemado at walang masandalan...
pero hayaan na lang natin...
baka maging madrama pa tong post na ito...
so...
dito na muna...
malamang kapag nakalipat na ako ng work...
lagi na updated itong post na 'to...
pati tuloy subscribers ko dito tinamad na dumalaw dito sa blog ko...

Wednesday, September 26, 2007

kaarawan

malapit na birthday ko...
ang tanong dapat ba akong matuwa???
yung mga tao sa paligid ko excited na eh...
pero bakit parang sa akin normal na araw lang ang dadating...
siguro dahil hindi pa ako talaga nagkakaroon ng masayang birthday tulad ng ibang tao...
tinatanong na ako ng mga tao kung ano ang balak ko...
pero sa totoo lang wala akong balak...
ordinaryong araw lang kasi talaga para sa akin yun...
pero sasamantalahin ko na lang ang araw na yun para makasama ko sarili ko...
para kasing hindi ko na nakikilala sarili ko...
para na rin magkaroon ako ng relaxation...
kahit isang araw...
yun lang siguro ang pagkakaiba ng kaarawan ko sa ibang araw...
makakapagpahinga ako...
saka kung gustuhin ko man mag-celebrate...
sino ang gustong magcelebrate kasama ako???
yung mga taong excited sa birthday ko...
excited lng sila pero alam kong hindi rin sila dadating...
busy sa mga kanya-kanyang buhay ang mga yun...
damn...

Wednesday, September 12, 2007

the only people that you need in your life are the ones who prove that they need you in theirs

If you really love a person,
you are willing to take all the risks,
the risks of sacrificing,
the risk of pain and the risk of being hurt

even if the one you love don't give back the love gave,
at least you experienced the feeling of loving someone
without expecting something in return.
some people say it is foolish,

but that is the true meaning of love,
Sacrificing, yet still loving



the sad fact is not the discovery that my princess is committed to someone else,
what's truly pathethic is how i try to snatchthe prince's role for myself,
when in reality,
I'm just the ogre who gets in the way